۳۰۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۸۶

منم که طاعت بت لازم سرشت من است
اگر به کعبه عبادت کنم کنشت من است

اگر چه حسن عمل نیست اجر آن هم نیست
که چشم اهل مروت به زشت من است

روم به دوزخ و شکر بهشت می گویم
که این به نزد مکافات من بهشت من است

کنار کشت و لب جو به غم زبان دارد
میان دایره ی غم کنار کشت من است

بگیر آیینه عرفی ببین سر انجامم
که هر چه صورت حال تو سرنوشت من است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.