من ازین خانه به در می‌نَرَوَم
من ازین شهر سَفَر می‌نَرَوَم

مَنَم و این صَنَم و باقیِ عُمر
من ازو جایِ دِگَر می‌نَرَوَم

به خدا طوطی و طوطی بَچه‌اَم
جُز سویِ تَنگِ شِکَر می‌نَرَوَم

یک زمانی که زِ من دور شود
جُز که در خونِ جِگَر می‌نَرَوَم

گَر جهان بَحْر شود، موج زَنَد
من به جُز سویِ گُهَر می‌نَرَوَم

بُلبُلِ مَستم و در باغِ طَرَب
جُز به سویِ گُلِ تَر می‌نَرَوَم

در سَرَم بویِ مَیی اُفتاده‌ست
تا چو می‌جُز که به سَر می‌نَرَوَم

این چُنین باغ و چُنین سَرو و چَمَن
جایِ آن هست اگر می‌نَرَوَم

«مولوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir