هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساسات عمیق و عاشقانه‌ای است که شاعر نسبت به معشوق خود دارد. شاعر از جدایی و دوری از معشوق رنج می‌برد و احساس می‌کند که هیچ راه فراری از این عشق ندارد. او از نور وجود معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که بدون او حتی دیدن و زندگی کردن برایش دشوار است.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۶۹۸
ای توبه‌‌‌ام شِکَسته از تو کجا گُریزم
ای در دِلَم نِشَسته از تو کجا گُریزم
ای نورِ هر دو دیده بی‌تو چگونه بینم؟
وِیْ گَردنَم بِبَسته از تو کجا گُریزم
ای شش جِهَت زِ نورَت چون آینه‌ست شش رو
وِیْ رویِ تو خُجَسته از تو کجا گُریزم
دل بود از تو خسته جان بود از تو رَسته
جان نیز گشت خَسته از تو کجا گُریزم
گَر بَندم این بَصَر را وَرْ بِسْکُلَم نَظَر را
از دل نه‌‌یی گُسَسته از تو کجا گُریزم
ای در دِلَم نِشَسته از تو کجا گُریزم
ای نورِ هر دو دیده بی‌تو چگونه بینم؟
وِیْ گَردنَم بِبَسته از تو کجا گُریزم
ای شش جِهَت زِ نورَت چون آینه‌ست شش رو
وِیْ رویِ تو خُجَسته از تو کجا گُریزم
دل بود از تو خسته جان بود از تو رَسته
جان نیز گشت خَسته از تو کجا گُریزم
گَر بَندم این بَصَر را وَرْ بِسْکُلَم نَظَر را
از دل نه‌‌یی گُسَسته از تو کجا گُریزم
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
۱۰۷۵
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
