۳۳۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۶۹

حرم پویان دری را می پرستند
فقیهان دفتری را می پرستند

گروهی زشت خویند اهل دانش
که زیب و زیوری را می پرستند

از آن دعوی به شیخ و برهمن ماند
که هر یک داوری را می پرستند

برافکن پرده تا معلوم گردد
که یاران دیگری را می پرستند

عجب داریم ما از اهل عصیان
که دامان تری را می پرستند

به هر عزت که عشاق مجازی
ز ما خود خوشتری را می پرستند

ز اهل درد شو عرفی که این جمع
گرامی گوهری را می پرستند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.