هوش مصنوعی: این متن بیانگر روحیه‌ی استقلال طلبی، عشق به آزادی و بی‌اعتنایی به مادیات و ظواهر دنیوی است. شاعر از وابستگی به دنیا و تعلقات آن دوری می‌جوید و بر عشق حقیقی و معنویت تأکید می‌کند. او از پیروی کورکورانه از دیگران و تسلیم شدن در برابر وسوسه‌های دنیوی خودداری می‌کند و به جای آن، به دنبال حقیقت و معنای عمیق‌تر زندگی است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۷۱۲

ما در جهان موافَقَتِ کَس‌ نمی‌کنیم
ما خانه زیرِ گُنبَدِ اَطْلَس‌ نمی‌کنیم

مَخْمور و مَست و تشنه و بسیارخواره‌ایم
بَس کرده‌اند جُمله و ما بَسْ‌ نمی‌کنیم

این موجِ رَحْمَت است و عَدو چون کَف و خَس است
ما تَرکِ موجِ دلْ پِیِ هر خَسْ‌ نمی‌کنیم

ما قَصر و چارطاقْ بَرین عَرصهٔ فَنا
چون عاد و چون ثَمودْ مُقَرْنَس‌ نمی‌کنیم

جُز صَدْرِ قَصرِ عشقْ در آن ساحَتِ خُلود
چون نوح و چون خَلیلْ موَسَّس‌ نمی‌کنیم

ما را مَطار زان سویِ قاف است در شکار
ما قَصدِ صیدِ مُرده چو کَرکَس‌ نمی‌کنیم

دیوِ سیاهِ غَرچه فَریب پَلید را
بر جایِ حورِ پاکْ مُعَرَّس‌ نمی‌کنیم

ما آن نِهاله را که بَر و میوه‌اَش جَفاست
در تیره خاکِ حِرصْ مُغَرَّس‌ نمی‌کنیم

از لَذَّتی که هست نَظَر را زِ قُدسِ او
ما خود نَظَر به جانِ مُقَدَّس‌ نمی‌کنیم

خاموش نَظْم و قافیه را ما از این سِپَس
از رَشکِ غیر جِنْس، مُجَنَّس‌ نمی‌کنیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.