هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق و فداکاری در راه معشوق سخن می‌گوید. شاعر از مستی عشق، شجاعت در میدان طلب، و پذیرش سرنوشت سخن می‌گوید. همچنین به موضوعاتی مانند ناز معشوق، تغافل، و نگاهی که جان را سیراب می‌کند اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین برخی از اشارات مانند 'کشته شدن' و 'اجل' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

غزل شمارهٔ ۳۱۷

مست عشق تو که میدان طلب از شیر شود
شیر مست است که در بیشهٔ شمشیر شود

چشم شایستهٔ دیدار فرو می بندم
بر سِتم نیست اگر کار اجل دیر شود

مرد میدان تو را ناز کُشد، نی شمشیر
تا بود ناز، چرا کشتهٔ شمشیر شود

گر به عرفی نظرت نیست، تغافل چه ضرور
می توان کرد نگاهی که ز جان سیر شود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.