حیف است که دستی به نمکدان تو یابند
زاغان هوس را، مگس خوان تو یابند

ای گل ز صبا راه بگردان که مبادا
مرغان به نسیمش ره بستان تو یابند

باید که رسد جان به لب خضر و مسیحا
تا قطره‌ای از چشمهٔ حیوان تو یابند

آن فتنه که در خون کشد آشوب قیامت
در سلسلهٔ زلف پریشان تو یابند

چون شعر تو عرفی نگزینند؟ که عالی است
هر بیت که در صفحهٔ دیوان تو یابند

«عرفی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir