۳۳۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۶۴

نالهٔ بُلبُلِ بهار کنیم
تا بِدان بُلبُلانْ شکار کنیم

کارِ او ناز و کارِ ما لابه‌ست
گَر نَنالیمْ پس چه کار کنیم؟

در گُلِستان رَویم و گُل چینیم
بر سَرِ عاشقانْ نِثار کنیم

اَنْدَرآییم مَست در بازار
همه را مَست و بی‌­قَرار کنیم

سیم با یارِ خوش­عِذار خوریم
خِدمَتِ چَشمِ پُرخُمار کنیم

کَس نداند خدایْ دانَد و بَس
عیش‌هایی که با نِگار کنیم

تو اگر رازدارِ ما باشی
راز را با تو آشکار کنیم

می‌گُریزند خَلْق از تاتار
خِدمَتِ خالِقِ تَتار کنیم

بار کردند اُشتُران به گُریز
رَخْتمان نیست، ما چه بار کنیم؟

خَلْق خیزان کنند و ما بَر بام
اُشُترِ مَردمان شُمار کنیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.