هوش مصنوعی: این شعر از بیدل به موضوعاتی مانند جدال بی‌ثمر، فتنه‌انگیزی، ارزش راستی و صداقت، خطرات غرور و خودبینی، اهمیت آگاهی و شناخت، و تأثیر عشق و فروتنی در زندگی می‌پردازد. شاعر با زبانی نمادین و پر از تصاویر شعری، مخاطب را به تفکر و پرهیز از رفتارهای ناپسند دعوت می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر، همراه با استفاده از زبان نمادین و پیچیده، برای درک و ارتباط بهتر نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.

غزل شمارهٔ ۱۸۸۴

بحث و جدل به افت جان می‌کند طرف
سرها به تیغ فتنه زبان می‌کند طرف

طعن خسان مقابل صدق مقال توست
اظهار راستی به سنان می‌کند طرف

از گفت و گو به خاک مزن ‌گوهر وقار
این موج بحر را به‌ کران می‌کند طرف

تا کی ز چارسوی تعلق خرد کسی
جنسی ‌که آتشش به دکان می‌کند طرف

تشویش خوب و زشت ز آثار آگهی‌ست
آیینه را صفا به جهان می‌کند طرف

بد نیست با معاملهٔ جاه ساختن
اما دماغ را به خران می‌کند طرف

پیدا اگر نباشی از آفات رسته‌ای
با ناوک غرور نشان می‌کند طرف

تا آتشی به دل نزند عشق چون سپند
آداب را به ناله چسان می‌کند طرف

همدرس خلق باش‌، تغافل کمال نیست
ای بی خبر کری به فغان می‌کند طرف

آسان مدان تردد روزی که چون هلال
با نُه سپهر یک لب نان می‌کند طرف

بیدل غرور لاف دلیل سبکسری‌ست
خودسنجی‌ات به سنگ‌کران می‌کند طرف
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.