هوش مصنوعی: این شعر از بیدل دهلوی، شاعر بزرگ فارسی‌زبان، بیانگر احساسات عمیق و دردهای درونی شاعر است. او از غم‌ها، شوریدگی‌های ذهنی، عشق و رنج‌هایش سخن می‌گوید. تصاویر شعری مانند شکست شیشه، بحر جوشان، تخم عنکبوت و شمع سوخته، همگی نشان‌دهنده‌ی حالات پریشان و آتشین درون شاعر هستند. او از ناکامی‌ها، تلاش‌های بی‌ثمر و عشق نافرجام خود می‌نالد و در نهایت، به نوعی تسلیم و پذیرش درد می‌رسد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی، استفاده از استعاره‌های پیچیده و بیان احساسات شدید عاطفی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر شعری مانند 'شکست شیشه' یا 'سوختن شمع' ممکن است بار عاطفی سنگینی داشته باشند که برای سنین پایین مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۹۸۳

بیخودی ننهفت اسرار دل غم پیشه‌ام
بوی می آخر صدا شد از شکست شیشه‌ام

دیگ بحر از جوش ننشیند به سرپوش حباب
مهر خاموشیست داغ شورش اندیشه‌ام

در بن هر موی من چندین امل پر می‌زند
همچو تخم عنکبوت از پای تا سر ریشه‌ام

نیست تا آبی زند بر آتش بنیاد من
گر نباشد خجلت شغل محبت پیشه‌ام

عمرها شد در جنون زار طلب برده است پیش
ناز چشم آهو از داغ پلنگان بیشه‌ام

گر نفس در سینه می‌دزدم صلای جلوه‌ایست
نیست غافل صورت شیرین ز عجز تیشه‌ام

رنگ شمعی‌ کرده‌ام‌ گل از خرابات هوس
باده می‌باید کشیدن در گداز شیشه‌ام

با همه کمفرصتی از لنگر غفلت مپرس
سنگ در طبع شرر می‌پرورد اندیشه‌ام

ناله‌ها ارکلفت دل در نقاب خاک ماند
سوخت بیدل در غبار دانه سعی ریشه‌ام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۸۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.