هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و مدح شخصی به نام علی اهل نجد می‌پردازد. شاعر فضایل و ویژگی‌های اخلاقی و معنوی او را برمی‌شمارد و از عشق و علاقه‌ی خود به او سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به تأثیر کلام و حضور این شخص بر روح و روان خود اشاره می‌کند و آرزو می‌کند که خداوند زمان‌هایی را که در آن کلام این شخص شنیده می‌شود، سیراب کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۱۷۸۴

عَلی اَهْلِ نَجْد اَلثَّنا و سَلامُ
وَ عیشَتُنا فی غَیْرِهِمْ لَحَرامُ

فَضیلَتُهُ لِلْفاضِلینَ بَصیره
مَلاحَتُهُ لِلْعاشِقینَ قِوامُ

بَصیرَهُ اَهْلِ اللّهِ مِنْهُ مُکَحَّلُ
وَ عِشْرَهُ اَهْلِ الْحَقِّ فیهِ مُدامُ

اَیا ساکِنیها مِنْ فَضیلَهِ سَیِّدی
لَکُمْ عیشَهُ مَرْضِیَّه وَ دَوامُ

وَ لَوْ لا حِجابَ الْعِزِّ اَرْخی مَلیکُنا
لَکانَ عَلی بابِ الْمَلیکِ زِحامُ

مَلیکُ اِذا لاحَتْ شَعاشِعُ خَدِّهِ
لَا صْبشحَ حَیّا صَخْرَهُ وَ رُخامُ

سقَی اللّهُ وَقْتا اَنْطَقانا کَلامُهُ
فَفی الّروحِ مِنْ ذاکَ الْکَلامِ کِلامُ

غَدا آلِفا قَلْبی یَقُوُمُ لامره
وَقَدّیَ مِنْ عَذْلِ الْعَواذِلِ لامُ
وزن: مستفعلتن مستفعلتن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.