هوش مصنوعی: این متن شاعرانه به توصیف زیبایی‌ها و عواطف عاشقانه می‌پردازد. شاعر از زیبایی باغ، عطر مستی، و احساسات عمیق عشق سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، فضایی رؤیایی و عاشقانه خلق می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.

غزل شمارهٔ ۱۸۷۹

آرایش باغ آمد این رویْ چه روی است این
مَستیِّ دِماغ آمد این بویْ چه بوی است این

این خانه جَنّات است یا کویِ خَرابات است
یا رَب که چه خانه‌‌ست این یا رَب که چه کوی است این

در دل صِفَتِ کوثَر جویی زِ میِ اَحْمَر
دل پُر شده از دِلْبَر یا رَب که چه جوی است این

ای بر سَرِ هر پُشته از دَردِ تو صد کُشته
تو پَرده فروهِشْته ای دوست چه خوی است این

جان‌ها که به ذوق آمد در عشقْ دو جوق آمد
در عشقِ شَراب است آن در عشقِ سَبوی است این
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۷۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.