هوش مصنوعی:
این متن به بیان وابستگی شدید به یک شخص یا مفهوم می‌پردازد که بدون آن، انجام کارهای روزمره مانند رفتن، گفتن، شستن و خوابیدن غیرممکن است. همچنین، متن به موضوعاتی مانند عشق، طمع، آزادی و وابستگی اشاره می‌کند و از تشبیهات و استعاره‌های شاعرانه برای بیان مفاهیم عمیق استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند طمع و وابستگی نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک کامل دارند.
غزل شمارهٔ ۱۸۸۳
بی او نَتَوان رفتن بی‌او نَتَوان گفتن
بی او نَتَوان شِسْتَن بی‌او نَتَوان خُفتن
ای حلْقه زنِ این دَر دَر باز نَتان کردن
زیرا که تو هُشیاری هر لحظه کَشی گَردن
گَردن زِ طَمَع خیزد زَر خواهد و خون ریزد
او عاشقِ گِل خوردن هَمچون زنِ آبِسْتن
کو عاشقِ شیرین خَد زَر بِدْهَد و جانْ بِدْهَد؟
چون مُرغِ دل او پَرَّد زین گُنبَدِ بی‌روزَن
این باید و آن باید از شِرکِ خَفی زاید
آزاد بُوَد بنده زین وَسوَسه چون سوسَن
آن باید کو آرَد او جُمله گُهَر بارَد
یا رَب که چه‌ها دارد آن ساقیِ شیرین فَن
دو خواجه به یک خانه شُد خانه چو ویرانه
او خواجه و من بنده پِستی بُوَد و روغن
بی او نَتَوان شِسْتَن بی‌او نَتَوان خُفتن
ای حلْقه زنِ این دَر دَر باز نَتان کردن
زیرا که تو هُشیاری هر لحظه کَشی گَردن
گَردن زِ طَمَع خیزد زَر خواهد و خون ریزد
او عاشقِ گِل خوردن هَمچون زنِ آبِسْتن
کو عاشقِ شیرین خَد زَر بِدْهَد و جانْ بِدْهَد؟
چون مُرغِ دل او پَرَّد زین گُنبَدِ بی‌روزَن
این باید و آن باید از شِرکِ خَفی زاید
آزاد بُوَد بنده زین وَسوَسه چون سوسَن
آن باید کو آرَد او جُمله گُهَر بارَد
یا رَب که چه‌ها دارد آن ساقیِ شیرین فَن
دو خواجه به یک خانه شُد خانه چو ویرانه
او خواجه و من بنده پِستی بُوَد و روغن
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
