هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از مخاطب خود می‌خواهد تا با قدرت و حکمت عمل کند، از خون مسلمانان پرهیز کند و به جای آن به بهبودی و رستگاری بپردازد. همچنین، شاعر به مخاطب خود توصیه می‌کند تا با عدالت و حکمت حکومت کند و به نیازمندان کمک کند. در پایان، شاعر از مخاطب خود به عنوان شمس الحق تبریزی یاد می‌کند و او را به انجام حکمت و عدالت تشویق می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عمیق اخلاقی، دینی و حکمت است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'از خون مسلمانان در ساغر رهبان کن' ممکن است نیاز به تفسیر و توضیح بیشتری داشته باشد که برای سنین پایین مناسب نیست.

غزل شمارهٔ ۱۸۸۵

ای سَردِهِ صد سودا دَستار چُنین می‌کُن
خوب است همین شیوه ای دوست همین می‌کُن

فرماندهِ خوبانی ابرو چو بِجُنبانی
این بنده تو را گوید آن می‌کُن و این می‌کُن

از خونِ مُسلمانان در ساغَرِ رُهبان کُن
وَزْ کافرِ زُلْفینَت ویرانی دین می‌کُن

مَأمونِ امین را تو می‌ران که رو ای خاین
وان غیرتِ رَهْ زن را بر روحْ اَمین می‌کُن

آن حُکْم که از هیبَتْ در عَرشْ‌ نمی‌گُنجَد
بر پُشتِ زمان می نِهْ بر رویِ زمین می‌کُن

آن را که ندارد جان جان دِهْ به دَمِ عیسی
وان را که ندارد زَر زِ اکْسیر زَرین می‌کُن

تا دورِ اَبَد شاها شَمسُ الْحَقِ تبریزی
حُکمی‌‌ست به دورِ تو آری هَلِه هین می‌کُن
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.