هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوع عشق و وفاداری، رنج‌های عشق و وفاداری به معشوق می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عاشق باید با تمام وجود به معشوق وفادار باشد و حتی رنج‌ها و زخم‌های ناشی از این عشق را تحمل کند. همچنین، شاعر به قدرت معشوق در جذب و تسخیر عاشق اشاره می‌کند و این که عاشق نمی‌تواند از دام عشق رهایی یابد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و وفاداری نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۱۸۸۶

نی نی بِهْ ازین بایدْ با دوست وَفا کردن
نی نی کم از این بایدْ تَقصیر و جَفا کردن

زَخْمی که زَنَد دَستَت بر عاشقِ سَرمَستَت
نَتْوانَد غیرِ تو تَدبیر دَوا کردن

مُرغی که چَشَد یک دَم از دانه دامِ تو
در خاطِرِ او نایَد آهنگِ هوا کردن

ای کارِ دو چَشمِ تو‌ بی‌جُرم و گُنَه کُشتن
وِیْ کارِ دو لَعْلِ تو حاجاتْ رَوا کردن

خوش واقعه‌یی دارد دل با غَمِ عشقِ تو
نی رویِ فروخوردن نی رایِ رها کردن

دَعویِّ صَفا کردن در عشقِ تو نیکو نیست
با جان صَفا چِبْوَد تفسیرِ صَفا کردن؟
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.