هوش مصنوعی: این شعر از لاله‌زار جهان به عنوان باغی پر از درد و محنت یاد می‌کند که هر جزء آن نمادی از رنج و ناپایداری دنیاست. شاعر با توصیف گل‌ها، بلبل‌ها و دیگر عناصر طبیعت، به ناپایداری و فانی بودن دنیا اشاره می‌کند و مخاطب را به رها کردن دلبستگی‌های دنیوی و روی آوردن به زندگی جاودانه دعوت می‌نماید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۴۴ - ایضا فی الموعظه النصیحه

لاله‌زار جهان عجب باغی‌ست
که از آن باغ هر نفس داغی‌ست

نیست بوی نشاط در گل او
محنت‌افزاست صوت بلبل او

دهن غنچه‌اش که خندان‌ست
دل پرخون دردمندان‌ست

هست هر برگ و شاخ در چمنش
تن گل‌چهره‌ای و پیرهنش

هر بنفشه که بر لب جویی‌ست
گره زلف عنبرین‌مویی‌ست

لاله کز خاک می‌دمد هر سال
صفحهٔ عارض‌ست و نقطهٔ خال

هر کجا تازه سرو رعنایی‌ست
قد موزون سروبالایی‌ست

تا توانی دل از جهان بگسل
رشتهٔ مهر از این و آن بگسل

جاودان نیست عالم فانی
تو درو جاودان کجا مانی؟

روی در ملک جاودانی کن
ترک این کهنه دیر فانی کن

پا در این دام پیچ‌پیچ منه
همه هیچ‌ند، دل به هیچ منه

پیش گوهرشناس گوهرسنج
هست عالم چو عرصهٔ شطرنج

که به بازیچه هر زمان شاهی
سوی این عرصه می کند راهی

گر خوری همچو خضر آب حیات
تشنه‌لب جان دهی درین ظلمات

فی المثل عمر نوح گر یابی
چون به توفان رسی خطر یابی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۳ - وصیت خسرو و وفات و تجهیز و تدفین او
گوهر بعدی:بخش ۴۵ - بر تخت نشستن شاه و توفیهٔ عهد با درویش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.