منم که بهر دل اسباب داغ می دزدم
نسیم گلشن غم در دماغ می دزدم

دمی که بر نفس اهل درد می جوشم
هزار شعله از دود چراغ می دزدم

ز بهر آن که چکانم به کام تشنه لبان
به آستین نمک و خون داغ می دزدم

دگر به وادی ایمن رسم وگر نه که من
ز گرد بادیه کحل سراغ می دزدم

نیم ز فصل خزان عرفی از چمن بی فیض
ترانهٔ ز نواهای زاغ می دزدم

«عرفی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir