هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به درگاه خداوند متعال ناله و دعا می‌کند و از او طلب رحمت، نجات از بلاها و برآورده شدن آرزوهایش را می‌خواهد. او از خدا می‌خواهد که یا به او کمک کند، یا او را از آرزوهایش رها سازد و یا وعده‌های آینده را محقق کند. شاعر همچنین از پیامبر اسلام (ص) طلب کمک می‌کند و به رحمت او برای جهانیان اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۱۹۷۴
ای چراغِ آسْمان و رَحْمتِ حَق بر زمین
نالهٔ من گوش دار و دَردِ حالِ من بِبین
از میانِ صد بَلا من سویِ تو بُگْریختم
دستِ رَحْمت بر سَرَم نِهْ، یا بِجُنبانْ آستین
یا رَوان کُن آبِ رَحْمت، آتشِ غَم را بِکُش
یا خَلاصَم دِهْ چو عیسی از جهانِ آتشین
یا مُراد من بِدِه، یا فارغَم کُن از مُراد
وَعدهٔ فردا رَها کُن، یا چُنان کُن یا چُنین
یا دَرِ اِنّا فَتَحْنا بَرگُشا تا بِنْگَرَم
صد هزاران گُلْسِتان و صد هزاران یاسَمین
یا زَالَمْ نَشْرَح رَوان کُن چارجو در سینه ام
جویِ آب و جویِ خَمْر و جویِ شیر و اَنگَبین
ای سَنایی رو مَدَد خواه از رَوانِ مُصطفی
مُصطفی ما جاءَ اِلّا رَحْمَةً لِلْعالَمین
نالهٔ من گوش دار و دَردِ حالِ من بِبین
از میانِ صد بَلا من سویِ تو بُگْریختم
دستِ رَحْمت بر سَرَم نِهْ، یا بِجُنبانْ آستین
یا رَوان کُن آبِ رَحْمت، آتشِ غَم را بِکُش
یا خَلاصَم دِهْ چو عیسی از جهانِ آتشین
یا مُراد من بِدِه، یا فارغَم کُن از مُراد
وَعدهٔ فردا رَها کُن، یا چُنان کُن یا چُنین
یا دَرِ اِنّا فَتَحْنا بَرگُشا تا بِنْگَرَم
صد هزاران گُلْسِتان و صد هزاران یاسَمین
یا زَالَمْ نَشْرَح رَوان کُن چارجو در سینه ام
جویِ آب و جویِ خَمْر و جویِ شیر و اَنگَبین
ای سَنایی رو مَدَد خواه از رَوانِ مُصطفی
مُصطفی ما جاءَ اِلّا رَحْمَةً لِلْعالَمین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
