۳۱۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۹۸۲

گَلَسَنْ بُنْدَه سَنا یُک غَرَضم یُقْ اِشِدُرْسَنْ
قَلَسَنْ آنْدَه یَوُزْدُر یَلُنُز قَنْدَه قَلُرْسَنْ

چَلَبی دُرْقیمو دِرْلِکَ چَلَبا گَلْ نَه گَزُرْسَنْ
چَلَبی قُلْلَرِنْ اِسْتر چَلَبی‌یی نه سَنُرْسَنْ

نَه اُغُردُر، نَه اُغُردُر چلب اُغزندن قِغِرمَقْ
قُولُغُنْ اَجْ، قُولُغُن اَجْ، بُله کِمْ آندَه دگَرْسَن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۸۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.