هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه به توصیف عشق الهی و جایگاه آن در دل انسان می‌پردازد. با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند گنج، کشتی، جام، و شهر، عمق و وسعت این عشق را نشان می‌دهد. همچنین، به نقش این عشق در آرامش و روشنایی دل اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل‌درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۶۸

گنج عشقش دفینهٔ دل ماست
نقد او در خزینهٔ دل ماست

در محیطی که نیست پایانش
کشتی آن سفینهٔ دل ماست

جام گیتی نما که می گویند
ساغر آبگینهٔ دل ماست

مصر معنی دمشق صورت هم
گوشه ای از مدینهٔ دل ماست

شد معطر دماغ جان آری
بوئی از عنبرینهٔ دل ماست

نو عروس تجلی اول
زینتی از زرینهٔ دل ماست

نقد گنج خزانهٔ عالم
حاصلات دفینهٔ دل ماست

در دل ما چو دلبر است مقیم
آن سکونش سکینهٔ دل ماست

نعمت الله که میر مستان است
خواجه تاش کمینهٔ دل ماست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.