۲۵۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۹۴

منزل صاحبدلان صُفّهٔ صدق و صفاست
گوشهٔ اهل نظر خلوت خاص خداست

سایهٔ آزادها بر سر کوی مغان
صومعهٔ صوفیان خانقه و جای ماست

در حرم ما در آ محرم مستانه شو
میکدهٔ عاشقان با تو بگویم کجاست

ماه من اندر سما آمده رقصان دگر
جان و دل از بهر او ذره صفت بر هواست

هر دم چشمت از آن دارمش اندر نظر
هر که چو سید ندید دیدهٔ جانش عماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.