۲۵۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۴۵

نور دل ماه ، نور عشق است
جان عاشق مسخر عشقست

در طریقی که نیست پایانش
عاشقی جو که رهبر عشقست

پادشاهی صورت و معنی
نزد عشاق در خور عشقست

در محیطی که ما در آن غرقیم
حاصلش یافت گوهر عشقست

آن حیاتی که روح می بخشد
چشمهٔ آب کوثر عشق است

قول مستانه ای که می شنوی
یک دو حرفی ز دفتر عشقست

نعمت الله که میرمستانست
از سر صدق چاکر عشقست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.