هوش مصنوعی:
متن بالا به زندگی و گذر زمان اشاره دارد، بیان می‌کند که عمر انسان مانند آب روان می‌گذرد و تأکید می‌کند که نباید درگیر خیالات و تعلقات دنیوی شد. همچنین، تفاوت بین عاقل و عاشق را در نگرش به نام و نشان مطرح می‌کند و زنده‌دلی را در کسی می‌داند که پیش از مرگ از تعلقات دنیوی گذر کرده باشد.
رده سنی:
16+
محتوا مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی دارد که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، موضوعاتی مانند مرگ و گذر زمان ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
غزل شمارهٔ ۲۶۳
نعمت الله از این و آن بگذشت
وز خیالات انس و جان بگذشت
عمر او بود همچو آب حیات
خوش روان آمد و روان بگذشت
نود و چهار سال عمر وی است
گوئیا آن به یک زمان بگذشت
نوجوانی مجو تو از پیری
فکر دیگر بکن که آن بگذشت
چه کنی نقش با خیال محال
تو بخوابی و کاروان بگذشت
عاقل ار نام و ار نشان جوید
عاشق از نام و از نشان بگذشت
زنده دل باشد آنکه پیش از مرگ
همچو سید از این جهان بگذشت
وز خیالات انس و جان بگذشت
عمر او بود همچو آب حیات
خوش روان آمد و روان بگذشت
نود و چهار سال عمر وی است
گوئیا آن به یک زمان بگذشت
نوجوانی مجو تو از پیری
فکر دیگر بکن که آن بگذشت
چه کنی نقش با خیال محال
تو بخوابی و کاروان بگذشت
عاقل ار نام و ار نشان جوید
عاشق از نام و از نشان بگذشت
زنده دل باشد آنکه پیش از مرگ
همچو سید از این جهان بگذشت
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
