هوش مصنوعی:
این متن عرفانی و عاشقانه به ستایش پادشاهی میپردازد که دارای اخلاق کریمانه و لطیف است. شاعر عشق و اشتیاق متقابل بین خود و پادشاه را توصیف میکند و بر اهمیت عشق و یاری در روابط تأکید دارد. همچنین، از می عشق به عنوان تریاق یاد میکند و رنج فراق را بیان میدارد. در پایان، از نعمت الله به عنوان میر مستان و سید عاشقان یاد میشود.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'می عشق' و 'زهر' ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.
غزل شمارهٔ ۲۷۴
شاه ما در همه جهان طاق است
بس کریم و لطیف اخلاق است
ما به او نیک نیک مشتاقیم
او به ما نیز نیک مشتاق است
هر که او دوستدار یاران است
یاری یار یار مصداق است
سخن عاقلان دگر باشد
قول ما گفته های عشاق است
جام با زهر را چه می نوشی
می عشقش بجو که تریاق است
سهل باشد هزار جان در عشق
نفسی در فراق او شاق است
نعمت الله که میر مستان است
سید عاشقان آفاق است
بس کریم و لطیف اخلاق است
ما به او نیک نیک مشتاقیم
او به ما نیز نیک مشتاق است
هر که او دوستدار یاران است
یاری یار یار مصداق است
سخن عاقلان دگر باشد
قول ما گفته های عشاق است
جام با زهر را چه می نوشی
می عشقش بجو که تریاق است
سهل باشد هزار جان در عشق
نفسی در فراق او شاق است
نعمت الله که میر مستان است
سید عاشقان آفاق است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.