هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند عشق، عرفان، و تفاوت بین عقل و عشق می‌پردازد. شاعر از رندی سرمست و بی‌غم سخن می‌گوید که از قید و بندهای معمول رهاست و به عشق به عنوان راه حل مشکلات و معماهای زندگی نگاه می‌کند. همچنین، متن به نقد عقل و منطق در برابر عشق و شهود عرفانی می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات و استعاره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.

غزل شمارهٔ ۲۸۴

رند سرمست فارغ البال است
بی غم از قال و ایمن از حال است

نی که موجود ثانیش خوانند
بر الف نزد عارفان دال است

سر فدا کن چه قدر زر باشد
خرقه چو بود که مال پامال است

خواجه گر راه میکده گم کرد
مرد هادی نگر که او ضال است

هرچه بر عقل مشکلست ای یار
حلَش از عشق جو گر اشکال است

عشق مشاطه ایست تا دانی
بلکه صاحب تمیز و دلال است

عقل کل در بیان سید ما
دم فرو بسته گوئیا لال است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.