هوش مصنوعی:
این متن عرفانی بیان‌گر وحدت وجود و عشق الهی است. شاعر همه جهان را ظهور و تجلی خدا می‌داند، محبت به او را اصل هستی می‌خواند، و همه موجودات را غرق در رحمت بی‌کران الهی توصیف می‌کند. او بر یگانگی انسان با معبود تأکید دارد و خدمت به دیگران را خدمت به خدا می‌داند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی متن برای درک نیاز به بلوغ فکری دارد. استعاره‌های پیچیده و مباحث انتزاعی مانند وحدت وجود برای نوجوانان کم‌سن ممکن است سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۳۳۴
همه عالم ظهور حضرت اوست
همه وابستهٔ محبت اوست
هرچه اندر وجود موجود است
غرق بحر محیط رحمت اوست
تو منی من توام دوئی بگذار
این همه نزد ما هویت اوست
تو عزیزی عزیز خواهی بود
زانکه این عزت تو عزت اوست
همه را خدمت خوشی می کن
چون همه خادمان خدمت اوست
هر خیالی که نقش می بندم
معنیش صورتی ز کسوت اوست
همه منعم به نعمت اللهند
هرچه بینیم عین نعمت اوست
همه وابستهٔ محبت اوست
هرچه اندر وجود موجود است
غرق بحر محیط رحمت اوست
تو منی من توام دوئی بگذار
این همه نزد ما هویت اوست
تو عزیزی عزیز خواهی بود
زانکه این عزت تو عزت اوست
همه را خدمت خوشی می کن
چون همه خادمان خدمت اوست
هر خیالی که نقش می بندم
معنیش صورتی ز کسوت اوست
همه منعم به نعمت اللهند
هرچه بینیم عین نعمت اوست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
