هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از مخاطب می‌خواهد تا با نوشیدن شراب عشق، دل را تسخیر کند و به رندی و لاابالی‌گری روی آورد. همچنین، از مخاطب خواسته می‌شود تا در برابر چرخ گردنده زمان مقاومت کند و با آتش بی‌باکی، خاک تیره بر سر روزگار بریزد. در نهایت، توصیه می‌شود که مذهب زناربندان را پیشه گیرد و به خدمت کاووس و آذر بپردازد.
رده سنی:
18+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به شراب و رندی ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.
غزل شمارهٔ ۲۰۱۳
ساقیا بَرخیز و میْ در جام کُن
وَزْ شَرابِ عشقْ دل را دام کُن
نامِ رِنْدی را بِکُن بر خود دُرُست
خویشتن را لااُبالی نام کُن
چَرخِ گَردنده تو را چون رام شُد
مَرکَبِ بی‌مرکَبی را رام کُن
آتشِ بی‌باکی اَنْدَر چَرخْ زَن
خاکِ تیره بر سَرِ اَیّام کن
مَذهَبِ زُنّاربَندان پیشه گیر
خِدمَت کاووس و آذَرنام کُن
وَزْ شَرابِ عشقْ دل را دام کُن
نامِ رِنْدی را بِکُن بر خود دُرُست
خویشتن را لااُبالی نام کُن
چَرخِ گَردنده تو را چون رام شُد
مَرکَبِ بی‌مرکَبی را رام کُن
آتشِ بی‌باکی اَنْدَر چَرخْ زَن
خاکِ تیره بر سَرِ اَیّام کن
مَذهَبِ زُنّاربَندان پیشه گیر
خِدمَت کاووس و آذَرنام کُن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
