۲۶۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۱۰

لطف سازنده تا عیانم ساخت
رازق رزق بندگانم ساخت

این چنین چون بدن پدید آمد
همچو جان در بدن دوانم ساخت

حکم میخانه ام عطا فرمود
ساقی بزم عاشقانم ساخت

به جمال خودم مشرف کرد
مونس جان بیدلانم ساخت

دنیی و آخرت به من بخشید
واقف از سر این و آنم ساخت

عاشقی کردم و شدم معشوق
گرچه بودم چنین چنانم ساخت

بنده را نام نعمت الله کرد
سید ملک انس و جانم ساخت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.