هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، بیانگر حالتی از مستی، عشق و رهایی از قید و بندهای دنیوی است. شاعر خود را درگیر خرابات (محل عیش و نوش) و عشق می‌داند و از عقل و منطق دوری می‌جوید. او خود را در حلقهٔ رندان و عاشقان می‌بیند و تنها به دنبال لذت و حقیقت در خرابات است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین اشاره‌هایی به شراب و مستی دارد که مناسب سنین بالاتر است.

غزل شمارهٔ ۴۵۴

مستیم و خرابیم و گرفتار خرابات
سرگشته در آن کوچه چو پرگار خرابات

هر کس پی کاری و حریفی و ندیمی
ما را نبود کار به جز کار خرابات

سر حلقهٔ رندان سراپردهٔ عشقیم
هم صحبت ما خدمت خمار خرابات

از عقل مجو صورت میخانهٔ معنی
از ما طلب ای یار تو اسرار خرابات

در زمزمهٔ مطرب عشاق کلامم
حیران شده ات بلبل گلزار خرابات

از غیرت آن شاهد سرمست یگانه
دیّار نمی گنجد در دار خرابات

ایام به کام است و حریفان به مرادند
از بندگی سید سردار خرابات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.