هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه، بر محوریت عشق به معشوق الهی و بی‌اعتباری دنیا تاکید دارد. شاعر تنها التفات و نجات را در کرم خداوند می‌داند و از عشق به او به عنوان تنها راه حیات واقعی یاد می‌کند. همچنین، دنیا را پوچ و بی‌ارزش توصیف کرده و توصیه می‌کند که دل را به آن نبندیم.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۴۶۳

ما را به غیر او نبود التفات هیچ
زیرا که نیست جز کرم او نجات هیچ

خضر و هوای چشمه و آب حیات و ما
نبود به جز زلال وصالش حیات هیچ

ای جان همیشه شادی تو باد ورد دل
وی دل مباد جز غم عشقش دوات هیچ

هیچست این جهان و تو دل را در او مپیچ
وین بند پیچ پیچ مپیچان به پای هیچ

در حضرتی گریز که روحانیان قدس
جز حضرتش دگر نکند التفات هیچ

در عرصهٔ ممالک او هر دو کون پست
با ملک کبریائی او کاینات هیچ

سید تو جان بباز به عشقش که غیر او
شایسته نیست در دو جهان خونبهات هیچ
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.