هوش مصنوعی: این متن عرفانی و فلسفی به موضوع وحدت وجود، پاکی درونی، و عشق الهی می‌پردازد. با استفاده از استعاره‌هایی مانند آینه، جام می، و شست‌وشو، به مفاهیمی مانند یگانگی در دوگانگی، زدودن حجاب‌های درونی، و رسیدن به حقیقت اشاره می‌کند. در پایان نیز به شخصیتی اشاره دارد که نماد وحدت فرهنگ‌هاست.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۴۹۲

حاصلم از دین و دنیا او بود
این چنین خوش حاصلی نیکو بود

در دو آئینه یکی چون رو نمود
دو نماید آن یکی نی دو بود

صوفیانه جامه را شوئیم پاک
کار ما پیوسته شست وشو بود

جام می در دوره می گردد مدام
خوش بود آن دَم که همدم او بود

آینه گر چه دو رو باشد ولی
در دو رویش روی او یک رو بود

یک سر موئی نمی یابی از او
تا حجاب تو سر یک مو بود

سید ما از عرب پیدا شده
شاه ترکستان برش هندو بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۹۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.