هوش مصنوعی: این متن به ستایش عشق و ذوق آن در مقابل عقل و خرد می‌پردازد. شاعر عشق را برتر از عقل دانسته و از حال و هوای عاشقی و مستی عشق سخن می‌گوید. همچنین به ارتباط با یار و پیروی از راه او اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این متن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین استفاده از استعاره‌هایی مانند 'مستی عشق' و 'جام می' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۵۰۰

عاشقی از عاقلی خوشتر بود
غرقهٔ دریای ما خوشتر بود

یک سر مو میل غیری کی کند
هر که را سودای او بر سر بود

عقل را نقش و خیالی دیگر است
ذوق عشق و حال او دیگر بود

ای که گوئی ترک غیر او بگو
هرچه فرمائی بگویم گر بود

عشق سرمست است و جام می به دست
لاجرم سلطان بحر و بر بود

بازیابی لذت رندان ما
گر حریفت ساقی کوثر بود

نعمت الله از خدا جوید مدام
هر که یار آل پیغمبر بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.