چشم بینائی که بر او اوفتد
سر نهد بر پاش و بر رو اوفتد

هر که بر خاک درش افتد چو ما
مسکن او جای نیکو اوفتد

آفتابست او و عالم سایه بان
نور او بر ما و بر تو اوفتد

دل به دریا داده ایم و می رویم
آخر این کار تا چو اوفتد

رنگ و بوی اوست رنگ و بوی ما
گر سخن با رنگ و با بو اوفتد

بر سر کوی خرابات مغان
گر رسد مستی به یلهو اوفتد

نعمت الله ساقی سرمست ماست
برنخیزد هر که با او اوفتد

«شاه نعمت‌الله ولی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir