هر که در کوی تو جانا نفسی بنشیند
نیست ممکن که دمی بی هوسی بنشیند

ننشیند دل من یک نفسی از سر پا
تا که در صحبت تو خوش نفسی بنشیند

خلوت نقش خیال تو بود خانهٔ چشم
نتوان دید که غیر از تو کسی بنشیند

بر سر راه تو گرچه عسسان بسیارند
نیست عاشق که ز خوف عسسی بنشیند

مدتی شد که سر کوی تو می جست دلم
از درت دور مکن گرچه بسی بنشیند

کس به فریاد من عاشق شیدا نرسد
مگر آن روز که فریادرسی بنشیند

نعمت الله به خلوت ننشیند بی تو
شاهبازی است کجا در قفسی بنشیند