هوش مصنوعی: متن بالا بیان‌گر لطف و رحمت بی‌حدود خداوند به بندگان است و اشاره به بخشش، عشق الهی، و آرامش روحانی دارد. همچنین، از عقل و عشق به عنوان دو عنصر متضاد یاد می‌کند و برتری عشق را بر عقل نشان می‌دهد. در نهایت، تأکید می‌کند که همه چیز از جود و بخشش الهی سرچشمه می‌گیرد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۶۸۴

هرچه امکان لطف و رحمت بود
حضرت او به ما عطا فرمود

هر کسی را قراضه ای بخشید
در گنجینه را به ما بگشود

گل تبسم کنان به باغ آمد
چون ترنم ز بلبلان بشنود

عقل دود است و عشق آتش آن
خوش بود آتش ار بود بی دود

آتش عشق ، عود جانم سوخت
به ازین کس نسوخت هرگز عود

هرچه بودست و هر چه خواهد بود
همه از جود او بود موجود

هر که آمد به مجلس سید
جان او همچو جان ما آسود

فیض فیاض از خزانهٔ جود
داد ما را به لطف خویش وجود
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.