۲۶۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۰۳

ذاتش به صفات می نماید
یا ذات به ذات می نماید

خواهد که نمایدت و گرنه
آئینه چرات می نماید

هر بی سر و پا که پیشت آید
شاه است و گدات می نماید

نقشی که خیال او نگارد
شیرین حرکات می نماید

خوش دُردی درد عشق می نوش
کاین درد دوات می نماید

هر جام حباب بر کف ما
پر آب حیات می نماید

در دیدهٔ سیدم نظر کن
کو نور خدات می نماید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۰۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.