هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و دلبستگی به معشوق سخن میگوید. او از رنجها و غمهایی که به خاطر عشق متحمل شده است، صحبت میکند و از معشوق درخواست لطف و محبت میکند. شاعر همچنین از زیبایی و جذابیت معشوق و تأثیر آن بر خودش میگوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارند تا به درستی درک شوند.
غزل شمارهٔ ۲۰۴۷
میآیدم زِ رنگِ تو ای یارْ بویِ آن
بَرکَندهیی به خشمْ دل از یارِ مِهْربان
از آفتابِ رویِ تو چون شکلِ خشم تافت
پُشتَم خَم است و سینه کَبودم، چو آسْمان
زان تیرهایِ غَمْزهٔ خَشمین که میزَنی
صد قامَتِ چو تیر، خَمیدهست چونْ کَمان
از پُرسشَم زِ خَشمْ لبِ لَعْلْ بَستهیی
جان مانَدَم زِغُصّهٔ این، یا دل و زبان؟
لُطفِ تو نَردبان بُدِه بر بامِ دولتی
ای لُطفْ واگرفته و بِشْکَسته نَردبان
این لابهاَم به ذاتِ خدا نیست بَهرِ جان
ای هر دَمی خیالِ تو صد جانِ جانِ جان
یاد آر دِلْبَرا که زِ من خواستی شبی
نَقْشی زِ جانِ خون شُده، من دادَمَت نشان
جانا به حَقِّ آن شبْ کانْ زُلفِ جَعْد را
در گَردنَم دَراَفکَن و سَرمَست میکَشان
تا جانِ باسَعادت، غَلْطانَ هَمیرَوَد
چوگانْ دو زُلف و گویْ دل و دشتْ لامَکان
کُرسیِّ عدل نِهْ تو به تبریز، شَمسِ دین
تا عَرشْ نور گیرد و حیران شود جهان
بَرکَندهیی به خشمْ دل از یارِ مِهْربان
از آفتابِ رویِ تو چون شکلِ خشم تافت
پُشتَم خَم است و سینه کَبودم، چو آسْمان
زان تیرهایِ غَمْزهٔ خَشمین که میزَنی
صد قامَتِ چو تیر، خَمیدهست چونْ کَمان
از پُرسشَم زِ خَشمْ لبِ لَعْلْ بَستهیی
جان مانَدَم زِغُصّهٔ این، یا دل و زبان؟
لُطفِ تو نَردبان بُدِه بر بامِ دولتی
ای لُطفْ واگرفته و بِشْکَسته نَردبان
این لابهاَم به ذاتِ خدا نیست بَهرِ جان
ای هر دَمی خیالِ تو صد جانِ جانِ جان
یاد آر دِلْبَرا که زِ من خواستی شبی
نَقْشی زِ جانِ خون شُده، من دادَمَت نشان
جانا به حَقِّ آن شبْ کانْ زُلفِ جَعْد را
در گَردنَم دَراَفکَن و سَرمَست میکَشان
تا جانِ باسَعادت، غَلْطانَ هَمیرَوَد
چوگانْ دو زُلف و گویْ دل و دشتْ لامَکان
کُرسیِّ عدل نِهْ تو به تبریز، شَمسِ دین
تا عَرشْ نور گیرد و حیران شود جهان
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۴۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.