۲۴۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۸۱

آنها که مقربان شاهند
بیرون ز سفیدی و سیاهند

تشریف صفات کرده در بر
وارسته ز جبه و کلاهند

بر تخت قدم شه قدیمند
در ملک حدوث پادشاهند

بسیار بلا کشیده اما
بگذشته زلا و لا الهند

بر تارک مهر چرخ تاجند
بر فرق سپهر عشق ماهند

معصوم و مجرد و سلیمند
آسوده ز طاعت و گناهند

مانند به ذات نعمت الله
نی افزایند و نی بکاهند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.