هوش مصنوعی:
این متن عاشقانه و عرفانی از سید اشعار، بیانگر پرواز روح به سوی معشوق حقیقی و رهایی از تعلقات دنیوی است. شاعر از عشق الهی، مستی معنوی و رندی سخن می‌گوید و مخاطب را به رها کردن خویش و پیوستن به این سیر و سلوک دعوت می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده‌ی موجود در شعر، برای درک و ارتباط نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین استفاده از اصطلاحاتی مانند 'خرابات مغان' و 'مستی' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
غزل شمارهٔ ۸۹۹
مرغ جانم می کند پرواز باز
تا به برج خود رسد شهباز باز
جان بده گر وصل جانان بایدت
عاشقانه سر به پاش انداز باز
بگذر از نقش خیال غیر او
خلوت دل با خدا پرداز باز
در خرابات مغان مست و خراب
عزم رندی کرده ام آغاز باز
گر دمی با جام می همدم شوی
ذوق یابی یک دم از دمساز باز
عشقبازی کار بازی کی بود
عشق بازی ، خویش را در باز باز
شعر سید عاشقانه خوش بخوان
ساز سرمستان ما بنواز باز
تا به برج خود رسد شهباز باز
جان بده گر وصل جانان بایدت
عاشقانه سر به پاش انداز باز
بگذر از نقش خیال غیر او
خلوت دل با خدا پرداز باز
در خرابات مغان مست و خراب
عزم رندی کرده ام آغاز باز
گر دمی با جام می همدم شوی
ذوق یابی یک دم از دمساز باز
عشقبازی کار بازی کی بود
عشق بازی ، خویش را در باز باز
شعر سید عاشقانه خوش بخوان
ساز سرمستان ما بنواز باز
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۹۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
