۲۵۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۰۲

خاطرم می کشد سوی شیراز
مرغ جان باز می کند پرواز

رند مستم به دست جام شراب
کرده ام باز بیخودی آغاز

جام و می لب نهاده اند به لب
نی و نائی به همدگر دمساز

در گلستان عشق سرمستان
بلبلانند جمله خوش آواز

سر ساقی و حال میخانه
بشنو از من ز دل بسوز و نیاز

عارفانه در آ به خلوت عشق
عاشقانه به عشق او می ناز

نور سید ز نعمت الله جو
راز محمود بازجو ز ایاز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۰۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.