هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و شادمانه است که از می‌نوشی و لذت بردن از لحظه حال سخن می‌گوید. شاعر از عشق و مستی معنوی صحبت می‌کند و از پادشاهی بر عوالم درونی خود می‌نالد. همچنین، اشاره‌ای به رندان و اولیای الهی دارد و فضایی از بزم و شادی را توصیف می‌کند.
رده سنی:
18+
اشاره به مفاهیم عرفانی مانند مستی معنوی و می‌نوشی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد. همچنین، برخی مضامین مانند شراب و بزم ممکن است برای نوجوانان مناسب نباشد.
غزل شمارهٔ ۹۰۶
میخانه سبیل ماست امروز
هنگام می و صفاست امروز
از دولت عشق پادشاهیم
صد شه بر ما گداست امروز
بگذر ز حدیث دی و فردا
دریاب که روز ماست امروز
آن رند که شب حریف ما بود
سر حلقهٔ اولیاست امروز
مائیم حریف و جام بر دست
مخمور کسی چراست امروز
از فتنهٔ چشم مست ساقی
عالم همه پر بلاست امروز
مائیم حریف نعمت الله
بزمی به از این کراست امروز
هنگام می و صفاست امروز
از دولت عشق پادشاهیم
صد شه بر ما گداست امروز
بگذر ز حدیث دی و فردا
دریاب که روز ماست امروز
آن رند که شب حریف ما بود
سر حلقهٔ اولیاست امروز
مائیم حریف و جام بر دست
مخمور کسی چراست امروز
از فتنهٔ چشم مست ساقی
عالم همه پر بلاست امروز
مائیم حریف نعمت الله
بزمی به از این کراست امروز
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
