هوش مصنوعی: این متن شعری است که از رنج‌های عشق، دردهای ناگفته، تجربه‌های عمیق و تلخ‌کامی‌های عاشقانه سخن می‌گوید. شاعر از مسیری بی‌پایان، دیدن و شنیدن نادیده‌ها و ناشنیده‌ها، و فروختن خود برای عشق یاد می‌کند. او خود را عاشق، رند و لاابالی می‌خواند که از جهانی دیگر رسیده است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'لاابالی' و 'فروختن خود' نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

غزل شمارهٔ ۹۲۱

رنج عشقی کشیده ام که مپرس
دُرد دردی چشیده ام که مپرس

در طریقی که نیست پایانش
بر و بحری بریده ام که مپرس

دیده ام صورتی که دیده ندید
معنئی را شنیده ام که مپرس

گفته ام نکته ای تو را که مگو
خط به حرفی کشیده ام که مپرس

بلبل مست گلشن عشقم
ز آشیانی پریده ام که مپرس

عاشق و رند و لاابالی وار
ازجهانی رسیده ام که مپرس

بندهٔ وا فروختم به بها
سیدی را خریده ایم که مپرس
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.