هوش مصنوعی: متن بالا با استفاده از تصاویر و استعاره‌های شاعرانه، به موضوعاتی مانند عشق، وحدت، شادی، و درد دل پرداخته است. شاعر از مفاهیمی مانند دریا، نمک، جام می، و عشق برای بیان احساسات و تجربیات خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به عشق و درد دل نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۹۹۰

گر مشکگ را شکی باشد به یک
کی موحد در یکی افتد به شک

ذوق بحر ما ز دریا دل طلب
یا در آور بحر و می جو از سمک

یک سبو بر آب و یک کوزه پر آب
آن یکی بسیار دارد این کمک

در نمکساز خوشی افتاده ایم
هر که چون ما اوفتد گردد نمک

همدم جام می ار باشی دمی
حاصل عمر عزیز است آن دمک

دُرد درد دل بود درمان ما
زخم تیغ عشق بر دل مرهمک

بزم عشاقست و سید در نظر
مست و دل شادیم و فارغ از غمک
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.