ز نور روی او تابنده گشتم
امیر و سیدم تابنده گشتم

به جانان جان خود تسلیم کردم
به عمر جاودان پاینده گشتم

اگر چه غم بسی خوردم ز هجرش
به یُمن وصل او فرخنده گشتم

شدم کشته به تیغ عشق لیکن
شهادت یافتم دل زنده گشتم

ز نور آفتاب سید خود
چو ماه چارده تابنده گشتم