۲۶۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۲۶

از جام عشقش مست مدامم
ایمن ز خاصم فارغ ز عامم

ساقی ذوقش با دل حریفست
جانان شرابست جانست جامم

گر عشق بازی از من بیاموز
ور ذوق خواهی می خوان کلامم

در زهد اگر چه کامل نباشم
در عشقبازی رند تمامم

تا بنده گشتم تابنده گشتم
سلطان عشقش از جان غلامم

بی عشق جانان جانم چه باشد
بی درد دل من آخر کدامم

باده به پاداش ما را حلال است
بی عشق سید آب است حرامم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.