۲۲۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۶۵

ما به لطف پادشه مستظهریم
نه به نانی چون گدا مستظهریم

روز و شب چون اوست استظهار ما
لاجرم پیوسته ما مستظهریم

گنج اسما را تصرف می کنیم
بر چنین گنج خدا مستظهریم

دیگران مستظهرند از جام می
ما به ساقی حالیا مستظهریم

دائما لاف محبت می زنیم
صادقیم و دائماً مستظهریم

اوست استظهار ما در دو سرا
ما به او در دو سرا مستظهریم

بندهٔ سید به استظهار ماست
تا نگوئی بر شما مستظهریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۶۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.