۲۵۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۶۷

ما خراباتیان جان بازیم
محو سر خلوت رازیم

عالمی مست ذوق ما گردند
گر زمانی به خلق پردازیم

مطرب ما ز جان نوا یابد
ساز عشاق را چو بنوازیم

سرخوشیم و حریف خماریم
با لب جام باده دمسازیم

دلبر نازنین ما بر ماست
ما به آن نازنین همی نازیم

جان ما چون حجاب جانان است
از میان شاید ار براندازیم

بندهٔ ترک سرخوش خویشیم
سید عاشقان شیرازیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.