۲۱۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۹۰

مائیم کز جهان همه دل برگرفته ایم
جان داده ایم و دامن دلبر گرفته ایم

مست و خراب و عاشق و رندیم و باده نوش
آب حیات از لب ساغر گرفته ایم

چون مذهب قلندر رندی و عاشقی است
رندانه ما طریق قلندر گرفته ایم

صدبار خوانده ایم کلام خدا تمام
امروز فاتحه دگر از سر گرفته ایم

عشق آتشی گرفته و در جان ما زده
ما شمع وار از آتش او در گرفته ایم

بر لب گرفته ایم لب جام می مدام
دامان ساقی و لب کوثر گرفته ایم

یاران ندیم مجلس ما نعمت الله است
بنگر که ما حریف چه درخور گرفته ایم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۸۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.