هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق و ارادت شاعر به معشوق یا امام است. شاعر در تمام حالات به یاد معشوق است و خود را پیرو کامل او می‌داند. او از عشق ازلی و ابدی سخن می‌گوید و تشنهٔ وصال و زلال محبت معشوق است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانهٔ این شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات عرفانی و مذهبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۱۹۱

همه جا طالب وصال توایم
در همه حال در خیال تو ایم

از ازل عاشقیم تا به ابد
همچنان عاشق جمال تو ایم

تو امامی و ما همه ماموم
تابع قول و فعل و حال تو ایم

ما و گل هر دو خوش بهم باشیم
زان که ما هر دو یک کمال تو ایم

ساغر می بیار و ما را ده
که به جان تشنهٔ زلال تو ایم

خوش مثالی نوشته ام به مثل
حرفی از خط بی مثال تو ایم

حکم ما را نشان کن ای سید
به نشانی که ما زآل تو ایم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.