هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر به ستایش معشوق الهی و عشق به او می‌پردازد. در این شعر، از مفاهیمی مانند نور، جان، عشق، و فرمانبرداری از معشوق استفاده شده است. شاعر همچنین به گذر عمر و ارزش معشوق به عنوان حاصل زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۲۳۳

ای به نور روی تو روشن دو چشم جان من
ای خلیل الله من فرزند من برهان من

شمع بزم جان من از نور رویت روشن است
باد روشن دائما چشم چراغ جان من

در نظر نقش خیال روی تو دارم مدام
ای دل و دلدار من ای جان و ای جانان من

مجلس عشقست و من میگویمت از جان دعا
گوش کن تا بشنوی ای میر سرمستان من

مدت هفتاد سال از عمر من بگذشته است
حاصل عمرم توئی ای عمر جاویدان من

بی رضای من نبودی یک زمان در هیچ حال
یک سخن هرگز نفرمودی تویی فرمان من

یادگار نعمت الله قرةالعین رسول
نور طه آل یاسین سایهٔ سلطان من
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۳۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.